Ali Marufoğlu’ndan Kargış

Kargış

Âmândır yoksulluk feryad elinden

Ayıran bülbülü sensin gülünden

Dilerim Tanrı’dan canı gönülden

Düşman köyüne bile düşmesin yolun

**

İfriti olmuşsun sen her bir çağın

Devleri bükerken bir tek parmağın

Nedir halı acep öyle nasağın[1]

Gırtlağın sıkmıştır sımsıkı elin

**

Her kime uğrasan gücün koymazsın

Yersin de bağrını yersin doymazsın

Kesavet[2]un basın asla soymazsın

Çelikten[3] de serttir yumuşamaz gönlün

**

Neler etmezsin yoksulluk neler?!

Kıvranır[4] elinde inler[5] yiğitler

Gülerek ölüme koşuşan erler

Karşında korkudan açamaz dilin

**

Ateşin yıldırım atomdan[6] keskin

Yakıtlarda yoktur gösteren dengin

Karşında çimen ne gülşen ya ekin

Ormanları yakar meltemli[7] yelin

**

Arşa[8] dayatırsın zaiifin unun[9]

Şaşırtırsın yurdam metinin[10] yolun

Ey korkunç yoksulluk yok mudur sonun?

Ne istersin açtan nedir emelin?

**

Akının[11] durmadan kükrer köpürür

Neşeyi, umudu siler süpürür

Dağ gibi erleri boğar götürür

Nuh tufanından da korkunçtur selin

**

Nedendir mertlere yan yan[12] bakarsın

Ateşler püskürür kin kin kokarsın

Çaprazlamış[13] da sımsıkı sıkarsın

De! Ne vakit boynundan çözersin kolun

**

Gaddarsın benzemez sana kurt pelenk[14]

Şimir’den[15] zalımsın senle olunmaz cenk

Hüseyni kalbimle belki olmaz denk

Benzetsem sahnıne[16] Kerbela çölün[17]

Tuzhurmatu

27.07.1971

[1] Nasağ: xeste. Türkmencedir.

[2] Kasavet: taş yüreklilik

[3] Çelik: demir

[4] Kıvranmak: mecazen zelil olmak

[5] İnlemek: yorgun ağlayış yani xeste ağlayışı

[6] Atom: yakıcı madde II. Dünya Savaşı’nda Amerika birer atom bombasıyla Japonya’nın Hiroşima ve Nazaki şehirlerini kökten yakmış. Savaşı kazanıp sona erdirmişti.

[7] Meltem: bahar mevsiminde, tan vaktinden sonra esen tatlı rüzgârın ismidir.

[8] Arş: asmanın 7. katı

[9] Un: öz Türkçe feryat demektir.

[10] Metin: aayanıklı

[11]Akın: saldırı, hücum. Savaş terimidir.

[12] Yan yan bakmak: gazaplı bakış. Türkmence terimdir.

[13] Çaprazlamak: iki kol arasında sımsıkı sıkmak, Türkmencedir

[14] Pelenk: bir kaplan cinsi. Farsçadır.

[15] Şimir: İmam Hüseyin’in katili

[16] Sehn: meydan. Arapçadır.

[17] Kerbela çölü: İmam Hüseyin tek başına 7000 Emevi askerine meydan okumuştur.