Banu Sancak’tan Dar-ı Dünya Gazeli

Dar-ı Dünya Gazeli

Banu Sancak

Velev ki dar-ı dünya, tahtıma vaat imiş

Gençlik yurdumda kalan, yalan saltanat imiş.

 

Bir zâhirin ardında oyalandım çok zaman

Alemlerin batını, en muhkem sanat imiş.

 

Taştan topraktan değil yeni çağın putları

Dünya malı dediğin, uzza lat menat imiş.

 

Sığındığı boş kucak, malı mülkü oyuncak,

Ahir zaman kulunun encâmı berbat imiş.

 

Anladım imtihanmış, bir gülüp bin ağlamak

Gâmla geçen günlerin, sillesi hoyrat imiş.

 

İçime düştüğüm an, şu gönlümden el aman

Candan sıtkı sıyırmak, hakiki berat imiş.

 

Yer gök dua üstüne, öğütleriyle uçtum

Göğe açılan eller, en kavi kanat imiş.

 

Dermanımı buldum say, derdim kılavuz ise

Aşk derdine düşene, ölüm bir murat imiş.

 

Ne kaldıysa ardımda, dönüp bakmam daha da

Kefen diye bildiğim, mümine hilat imiş.

 

Kabrimdeki tacımdır şu soğuk mermer taşı,

Sultanların tek taşı bilmem kaç karat imiş.

 

Dünya penceresinden bakan geçti dediler

Bundan sonraki adım, çetin bir sırat imiş.