Allah, məni gec böyütdün,
Nəyə əl atdım gec oldu.
Gecikdiyim hər qapıda
Neçə ümidim heç oldu.
Gec tanıdım səhvi, düzü,
Bu dünyanın dönük üzün,
Qoynuna qısıldım sözün,
Sözdə isinib güc aldım.
Yürüdüm işığa, səsə,
Zülmətlə nəfəs-nəfəsə,
Uzun yolu gəldim kəsə,
Yenə həyata gec qaldım.
Daldım bir şirin nağıla,
Qıymadım sehri dağıla,
Ayıldım yana-yaxıla,
Divlər içində puç oldum.
Fələk namərd oyununda,
Düzün kəndiri boynunda.
Haqq deyib əli qoynunda
Gözləməkdən ağac oldum.
Təranə Turan Rəhimli
